နင္

ေကာင္မေလးေရ......
နင္မသိ...နင္မရိွ....နင္မျမင္
တဲ့....
ငါ့စာမ်က္နာ တစ္ခ်ိဳ႕မွာ
နင္မထိေတြ႕လိုက္ရတဲ့
ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ
ရိွေနတယ္ဆိုရင္.......
နင့္ရဲ႕
သတိရျခင္း......
လြမ္းေဆြးျခင္း.....
မေမ့ႏိူင္ျခင္း.....
ေတာင္းဆုေတြက
ေျပင္းလဲျခင္းေတြ
ေအာက္မွာပဲ
တည္ရွိေနဦးမွာလား.....
ငါ့ရင္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ျပီးသား
အရာတစ္ခုကိုေတာ့
နင္ကိုယ္တိုင္ပဲ
သိေနမွာပါ.......
အရာတိုင္းကို
ငါေမ႔တတ္ခဲ့ပါျပီ.....
ငါတမ္းတခဲ့တဲ့
ငါ့အနာဂတ္မွာေတာ့
နင္တစ္ေယာက္
ပံုရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕...
ေတးသံတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔
ေတာက္ပေနဦးမွာပါ.........

အမုန္း......

ေၾကကဲြခဲ့ပါတယ္....
သူ မသိေအာင္......။
ငိုေၾကြးခဲ့ပါတယ္.....
သူ မရိွတဲ့ အရပ္မွာ......။
ေၾကြက်ခဲ့ပါတယ္.....
သူခြင့္မျပဳတဲ့ ေနရာမွာ......။
ေျမခခဲ့ပါတယ္......
သူ႔ရဲ႕ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြေအာက္မွာ.....။
ဒူးေထာက္ခဲ့ပါတယ္.....
သူေက်နပ္တဲ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ......။

ဘယ္သူမသိ
ဘယ္သူမရိွ
ဘယ္သူမျမင္
ကယ္သူရင္ကိုလည္း
မေမွ်ာ္မွန္းေတာ့ပါ......။
ဆိုင္သူမရိွ
ပိုင္သူမသိ
မိူင္သူရင္ထိ
ႏိုင္လိုသူတို႔ရဲ႕
အမုန္းထက္က
ဓါးသြားတစ္ေခ်ာင္း........
ငါ့...ေသြးကို
ေဖာက္ထုတ္သြားခဲ့ပါေပါ့...........။
အဆံုးသတ္......
အဆံုးသတ္.....
အျပံဳးတစ္ခ်က္မွ
မေပးခဲ့တဲ့
နင္ က......
အမုန္းကိုေတာ့
ထာဝရ ပန္ဆင္ေပးခဲ့ျပန္ျပီလား......ခ်စ္သူ။

သိေစခ်င္သည္.......

သနပ္ခါးပါးကြက္
သူ႔...... ပါးျပင္ကို
ကၽြန္ေတာ္မနမ္း
ဘယ္သူနမ္းအံ့.......။
ခ်ိဳသာစကား
ႏူတ္ဖ်ားထက္က
သူ႔......အသံကို
ကၽြန္ေတာ္မလြမ္း
ဘယ္သူလြမ္းအံ့........။
အျပံဳးတစ္ခ်က္
ႏွလံုးအက္ေအာင္
ျပဳစားရက္တဲ့
သူ႔......အလွမွာ
ကၽြန္ေတာ္မေၾကြ
ဘယ္သူေၾကြအံ့........။
အလြမ္း.......အေဆြး
အေတြးထဲမွာ
မေဝးေအာင္လို႔
ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္
သူ......ၾကားသိဖို႔
မိုးထက္ထိေအာင္
ဟစ္ေၾကြးဦးမည္........။
ခ်စ္တယ္.......ခ်စ္တယ္.......။

ေယာကၤ်ားမ်ား၏ အခ်စ္ဇယား........

ဒီတစ္ေယာက္က အခ်စ္ဦၤးမို႔
တစ္သက္မေမ့ႏိူင္ ျဖစ္ရပါသည္......

ဒုတိယတစ္ေယာက္က ခ်စ္စရာေလးမို႔
ဆက္ခ်စ္သြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္သည္.........

ေဟာဒီတစ္ေယာက္က အပ်ံစားေလးမို႔
လူေတြအားက်ေအာင္ တဲြလိုက္မည္........

ဒီတစ္ေယာက္က်ေတာ့ အျပံဳးခ်ိဳေလးမို႔
သူ႔ႏူတ္ခမ္းေလးကို စဲြလမ္းသည္........

အဲ့ဒီတစ္ေယာက္က တိုင္းရင္းသူေလးမို႔
အသံဝဲေလးကို ခ်စ္မိသည္.........

ေစ့စပ္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက
အိေျႏၵရွင္ေလးမို႔ လက္မလႊတ္ႏိူင္ေအာင္ ျဖစ္ပါသည္.......

အထက္ပါ ေျခာက္ေယာက္ ရက္ေတြျပည့္လို႔
တနဂၤေႏြ ပိုေသးသည္.......

စိတ္ဝင္စားလွ်င္ ေလွ်ာက္လႊာတင္ပါ
တနဂၤေႏြအားသူျဖစ္ရပါမည္.................။



ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ္ဆီကို ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပို႔လိုက္တာဗ်.......ရယ္ရပါတယ္.....ကၽြန္ေတာ္မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ျပံဳးေစခ်င္ပါတယ္.....အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဖာ္ျပလိုက္ရပါတယ္......ဒါေပမယ့္.....ကၽြန္ေတာ္မပါဘူးေနာ္.....အဲ့ဒီထဲမွာ...
ဟဲ...ဟဲ.....ရာဟုတစ္ရက္ပါ လိုေသးတယ္.....ကၽြန္ေတာ္က...... :D :P :)

ေလလြင့္ျခင္း

ဆံုးျဖတ္ရခက္တဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြေပ်ာက္ဆံုးျပီး ခ်စ္သူထားခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ထဲက လမ္းဆံုးဆိုတာကိုလည္းမေတြးရဲေလာက္ေအာင္ပါပဲ..........
မျဖစ္ႏိူင္တာဘာမွ မရိွဘူးလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေပမယ့္ ခ်စ္ျခင္းကို သက္ေသမျပႏိူင္ခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ.......
စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းရွည္ၾကီးထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ သရုပ္ေဆာင္ရမယ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မထင္ထားခဲ့မိဘူး.......
မ်က္ရည္ေတြကလည္း အထီးက်န္ညေတြကို အားေပးေနျပန္ပါျပီ........
ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္မဟုတ္တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ခ်စ္သူေရွ႕မွာ ဆိုျပရမွာလား......
ကၽြန္ေတာ္ပိုင္တဲ့ သီခ်င္းက လြမ္းခ်င္း.........နားေထာင္မယ့္သူက ခ်စ္သူမဟုတ္.......
က်ဴးပစ္ကေရာ ဘယ္ဆီမွာလဲ.....ျမားနတ္ေမာင္ကေရာဘယ္နားမွာလဲ......ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကမၻာတစ္ဖက္မွာ......
ေလလြင့္ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ဂ်စ္ပစီမိုးတိမ္ဆုိတဲ့ လမ္းမရိွတဲ့
ေကာင္းကင္မွာသူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို စည္းတစ္ခုျခားေပးထားေလရဲ႕........
ဘယ္ဆီကို ပ်ံသန္းရမွာလဲ.......မ်က္ရည္....မ်က္ရည္......ေၾကြက်ခြင့္မရိွတဲ့ အရပ္မွာ ေျမခ ခဲ့ရတာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားတစ္စံုျဖစ္ခဲ့ရပါျပီ......
အမုန္းႏြံ႔ထဲက်ေနတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အလင္းေရာင္က သံေယာဇဥ္လက္တစ္ဖက္........
ကယ္တင္သူမရိွတဲ့ အရပ္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားရတာက ကၽြန္ေတာ္......
ေသဆံုးျခင္းကို ေျမျမဳပ္ရတယ္တဲ့.....ဘဝတစ္ခုလံုးေသဆံုးျခင္းက ဘယ္မွာျမဳပ္ႏံွရမွာလဲ......
ဘာဆိုဘာမွ မရိွတဲ့ေလာကၾကီးမွာ ေတာင္းဆုတစ္ခုက သူမ.....
ေလာကဓံတရားရံုးမွာ ခ်စ္ျခင္းအတြက္ အေသြးအသားတို႔ကို ေဖာက္ထုတ္စီရင္ခံခဲ့ရတာက ကၽြန္ေတာ္.....
က်ရံူးသြားပါျပီ.....ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဒူးေထာက္မူက အညံ့ခံမူတစ္ခုေပါ့........
သူမကေရာ အႏိူင္ရခဲ့တာလား....အႏိူင္ယူခဲ့တာလား.......
ဘာမွမသိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္......ေၾသာ္....ေၾသာ္.....သစ္ရြက္တစ္ရြက္လို ေလလြင့္ေနရျပန္ပါျပီေလ............

သစ္ငုတ္တို...

သတိရတိုင္း.......
ေဆးလိပ္တစ္တိုနဲ႔ ေနညိဳခ်ိန္ေတြကို
ႏူတ္ဆက္ခဲ့တာပါ..........။
ေၾသာ္......ဘဝ......ဘဝ
မိုးေမွာင္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
သစ္ရြက္ေတာင္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ
မေၾကြက်ေတာ့ပါလား.........။
နတၱိဘဝမွာ....
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုလည္း
မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ပါဘူးေလ.........။
ေလယူရာ ယိမ္းႏဲြ႕ေလတဲ့
အမိူက္တစ္စအတြက္
ေလစုန္ေလဆန္ကို ေျပးလႊားႏိူင္တဲ့
စြမ္းအားမ်ိဳး ရခ်င္မိတယ္.........။
အို......ငွက္ငယ္
အေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ နင့္ကို
ဂုဏ္ျပဳပါတယ္..........
လမ္းေတြ....လမ္းေတြ.....
ဘယ္လမ္းဆံုးမွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးရိွႏိူင္ပါ့မလဲ......
မိုးေရစက္ေတြ ျဖစ္လာဖို႔
တိမ္ေတြ ကူညီခဲ့တာဆို
ငါ့မ်က္ရည္တစ္စက္အတြက္ကေရာ
ဘယ္သူကူညီခဲ့တာလဲ..........
ဟုတ္ပါတယ္.......
သူ..........
သူ..........
သူ..........
အခုေတာ့လည္း
ယူကယ္သူမရိွတဲ့အရပ္မွာ
သူ.......ေပ်ာ္ေနေလာက္ပါျပီေလ။

ခ်စ္သူသို႔....(၄)

ပန္းေတြေ၀ေနတဲ့ ဆံေကသာေလးကုိ
ကၽြန္ေတာ္……
အလြမ္းေတြနဲ႔ ေၾကြေနမိျပန္ပါျပီ……။
ႏူတ္ခမ္းေတြက အလြမ္းေျမကို
ေျခခ်ခြင့္ကို သူ………
အနမ္းေတြနဲ႔ ေျဖသိမ့္ေပးႏိူင္လား……..။
အနမ္းမ်ားနဲ႔ လမ္းမ်ားထက္မွာ
ပန္းမ်ားစြာနဲ႔ အလြမ္းမ်ားစြာကို
ဆန္းျပားတဲ့ ဒီရင္ဘတ္ၾကီးက
ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ …….
သက္ေသတည္ေနဦးမွာပါ……….ခ်စ္သူ။
ပန္းေတြနဲ႔ အနမ္းေတြ
ေပးခဲ့တဲ့ အလြမ္းပံုရိပ္ေတြကို
တစ္သက္မေမ့ႏိူင္ေအာင္
စဲြလမ္းတမ္းတမိေနတာမို႔
အနမ္းေတြနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ေပးလွည့္ပါေတာ့….ခ်စ္သူ။

ခ်စ္သူသို႔....(၃)

ေၾသာ္……အလြမ္း…..အလြမ္း……အလြမ္း
တမ္းတေနတဲ့ ရင္ခြင္တစ္စံုအတြက္
သေကၤတလား………..။
ေၾသာ္……ပန္း…..ပန္း…..ပန္း
နတ္သမီးတစ္ပါးရဲ႕ ဆန္းျပားတဲ့
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လား……..။
ေၾသာ္……အနမ္း…..အနမ္း…..အနမ္း
တစ္သက္မေမ့ႏိူင္တဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕
အမွတ္တရလက္ေဆာင္လား……..။
အနမ္းေတြကိုလည္း ေပးပါခ်စ္သူ……
အလြမ္းေတြကိုလည္း ပိုက္ေထြးမွာပါ…….
ျပန္ဆံုမယ့္ေန႔မွာ အလြမ္းတံခြန္ကို
ပန္းေတြျပည့္ေနတဲ့ လမ္းတစ္ေနရာမွာ
စိုက္ထူျပီး……..
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္လမ္းဆံုးကို
အနမ္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရေအာင္…….ခ်စ္သူ။